Pomyślała o Bethie, o tym, jak po latach samotności wpuściła do domu

pełnych wargach.
- Bo jestem uparta - mruknęła Rainie. - I głupia.
- Mówiłeś już o tym z Everettem? - spytała Glenda.
- Zielone światło dla kwiatów i kwadratowych pudełek z czekoladkami
O Boże, Rainie.
Jej duże szare oczy i wydatne kości policzkowe kontrastowały ze szlachetnymi,
ogrzać. W oddali dostrzegła błysk, jakby księżyc odbił się w kawałku szkła. Zastanowiło ją
się zajmuję. Jestem jego adwokatem.
ono mówiło mi, że to nie była samoobrona. Ten drań skrzywdził mnie. Odebrał mi matkę. I
Rainie dominowała raczej skłonność do konfliktów niż dobroć. Znowu pomyślała o George’u
z czekoladą i migdałami. Niezłe!
Według pracowników więzienia San Quentin, więźniów klasyfikowano
pijana, żeby się przejąć? Cholera jasna! – Odepchnął Rainie i zaczął szybkim krokiem
Masz sto razy więcej kontaktów niż ja.

- Prosze mówic o wszystkim, co sobie pani przypomina.
- Mamo, nie składaj obietnic, których nie bedziesz w
okazało, był to salon. Stały w nim miekkie kanapy i fotele,
mógł byc portretem ka¿dego białego me¿czyzny majacego
przedstawiciele pierwsi pojawili sie na miejscu wypadku, który
- Nie, Alex, jakis me¿czyzna. Pochylił sie nad łó¿kiem i
- Nie. Ja sie z toba skontaktuje.
Dwa pęki kluczy wypadły jej z kieszeni, lekko pobrzękując.
wszystko zaaranżować. Nikt, ani doktor Pritchart, ani ktokolwiek inny w tamtym szpitalu, nie odważyłby się
Najwy¿szy czas skonczyc te farse.
rób tego, popełniasz wielki bład. Bład, którego nigdy nie
426
wyjatek. Odrobina duchowosci nie zaszkodzi. Jednak kołyszac
krzesle.
Przewracała się z boku na bok całą noc, a w jej myślach przewijały się obrazy Nevady, ojca i dziecka, które oddała